เมื่อใดที่เราเก็บเอาคำพูดเย้ยหยันของคนอื่นมาใส่ใจ..
เมื่อนั้นเราจะเริ่มสูญเสียความมั่นใจ และความศรัทธาของตัวเราเอง
ทุกคนมีปาก อยากจะพูดอะไรที่เกี่ยวกับเราก็พูดได้
แต่จะมีใครที่จะรู้จักเราได้ดีเท่ากับตัวเราเองบ้าง..
หากเรารู้ว่า.. เราคือคนดี มีความมุ่งมั่น ตั้งใจจริง
ก็ย่อมไม่มีสิ่งใดมาหยุดยั้งเราไม่ให้ประสบความสำเร็จได้
แม้จะมีสักหมื่นคนที่พูดว่า..เราไร้ความสามารถ
แสนคนจะพูดว่าเราไม่มีทางได้พบโอกาส
หรือล้านคนจะพูดว่า..เราสู้คนอื่นไม่ได้
แต่ถ้าเราไม่เชื่ออย่างนั้น..
ถ้าเราเชื่อมั่นในตัวเองว่าเรามีความสามารถ
มีโอกาส มีโชคและมีดีเท่าเทียมคนอื่น..
เราก็จะยังคงมีแรงต่อสู้อย่างไม่รู้จักท้อถอย
ดูอย่างดารา นักร้องหลายคนที่มีชื่อเสียงโด่งดัง
มีใครบ้างที่ไม่เคยโดนด่า.. หรือไม่เคยโดนนินทาว่าร้าย
แต่แปลกที่คนๆ หนึ่งยิ่งโดนดูถูกหรือถูกวิจารณ์มากๆ
คนๆ นั้นกลับยิ่งประสบความสำเร็จ...และมีชื่อเสียงมากยิ่งขึ้น
ที่จริงแล้วใช่ว่าคำพูดของคนจะทำให้เราได้ดีได้
แต่..เพราะคำพูดของคน..จะทำให้ใจของเราแกร่งกล้าขึ้น
และยิ่งนำมันมาใช้ประโยชน์ให้ถูกทาง
คือ..ใช้มันเป็นแรงใจและเป็นแรงกระตุ้นให้กับตัวเอง..ให้สู้หนักขึ้น
ชีวิตของเราก็จะยิ่งโลดแล่นไปได้สวย
แม้ขณะที่เราต้องอยู่ท่ามกลางคำดูถูกเหยียดหยามตลอดเวลาก็ตาม..
คำ ค น...
บางครั้งก็เปรียบเหมือนแค่ น้ำ เ น่ า ๆ
ถ้าเราเก็บมาใส่ใจ
มันก็มีแต่จะทำลายความสดชื่นใสสะอาด
ข อ ง ใ จ เ ร า เ อ ง
อย่ายอมให้คำของใครมาบั่นทอนจิตใจของเราอีก
และจำไว้เสมอว่า...
เราคือคนเดียวเท่านั้นที่กำหนดได้...
ว่าเราต้องการจะเป็นใคร
และจะ ก้ า ว ไ ป ยื น จุ ด ไ ห น ข อ ง ชี วิ ต...
จากหนังสือ : แค่ได้มีชีวิตนี้ มันก็ดีที่สุดแล้ว
เขียนโดย ณัชชา